معنی استوا – فرهنگ عمید

معنی استوا در فرهنگ عمید

۱. (جغرافیا) دایرۀ فرضی که مانند کمربند کرۀ زمین را احاطه کرده و زمین را به دو نیمکرۀ شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند.

۲. (اسم مصدر) [قدیمی] راست بودن؛ بدون خمیدگی بودن.

۳. (اسم مصدر) [قدیمی] مستقر شدن؛ قرار گرفتن؛ استقرار.

دیدگاهتان را بنویسید