معنی آهیختن در فرهنگ عمید
۱. بیرون کشیدن چیزی از چیز دیگر، مانندِ شمشیر از غلاف یا دست از دستِ دیگری؛ برکشیدن: بیاهیخت زاو دست و بر پای خاست / غمی شد بیازید با بند راست (فردوسی۲: ۱۵۷۲).
۲. بالا آوردن چیزی به قصد زدن، مانندِ شمشیر: چو شه را برون نامد آن مَه ز میغ / چو خورشید آهیخت رخشنده‌تیغ (جامی۷: ۴۶۳).
۳. بلند کردن؛ برافراختن: آهیخته چو هندوی محرورساق گوش / وآکنده همچو زنگی مرطوب یال و ران (اثیرالدین اخسیکتی: ۲۳۰).
معنی آهیختن در فرهنگ معین
(تَ) [ په . ] (مص م .) 1 – آهختن ، آختن ، برکشیدن ؛ بیرون کشیدن چیزی مانند شمشیر، تیغ . 2 – بلند کردن ، برافراشتن . 3 – صف کشیدن . 4 – راست کردن ، قائم کردن ، محکم کردن ، استوار کردن .