معنی ابتذال – فرهنگ معین و عمید

معنی ابتذال در فرهنگ عمید

۱. دائم به کار بردن و کهنه کردن چیزی؛ کهنگی.

۲. خوار کردن؛ بی‌قدری؛ پستی.

معنی ابتذال در فرهنگ معین

(اِ تِ) [ ع . ] 1 – (مص م .) بسیار به کار بردن چیزی تا اندازه ای که از ارزش آن بکاهد. 2 – (اِمص .) بی ارزشی ، پستی .