معنی آغازگر – فرهنگ معین و عمید فروردین 28, 1403فروردین 28, 1403 از پیام غلامرضاییفهرست مطالب Toggleمعنی آغازگر در فرهنگ عمیدمعنی آغازگر در فرهنگ معینمعنی آغازگر در فرهنگ عمید ۱. آن‌که کاری را شروع کند؛ آغازکننده. ۲. (ورزش) در اسب‌دوانی، کسی که فرمان حرکت به سوارکاران می‌دهد.معنی آغازگر در فرهنگ معین (گَ) (ص فا.) 1 – آغاز کننده . 2 – در اصطلاح اسب دوانی ، کسی که فرمان حرکت می دهد.مطالب مشابه » معنی اجنحه – فرهنگ معین و عمید » معنی احتجاج – فرهنگ معین و عمید » معنی احتیال – فرهنگ معین و عمید » معنی احساس – فرهنگ معین و عمید » معنی احلی – فرهنگ معین و عمید » معنی اخبار – فرهنگ معین و عمید
