معنی آغازگر – فرهنگ معین و عمید فروردین 28, 1403فروردین 28, 1403 از پیام غلامرضاییفهرست مطالب Toggleمعنی آغازگر در فرهنگ عمیدمعنی آغازگر در فرهنگ معینمعنی آغازگر در فرهنگ عمید ۱. آن‌که کاری را شروع کند؛ آغازکننده. ۲. (ورزش) در اسب‌دوانی، کسی که فرمان حرکت به سوارکاران می‌دهد.معنی آغازگر در فرهنگ معین (گَ) (ص فا.) 1 – آغاز کننده . 2 – در اصطلاح اسب دوانی ، کسی که فرمان حرکت می دهد.مطالب مشابه » معنی اجناد – فرهنگ معین و عمید » معنی احباط – فرهنگ معین و عمید » معنی احتمال – فرهنگ معین و عمید » معنی احری – فرهنگ معین و عمید » معنی احقر – فرهنگ معین و عمید » معنی اخاذ – فرهنگ معین و عمید
