معنی آسمان – فرهنگ معین و عمید

معنی آسمان در فرهنگ عمید

۱. (نجوم) فضای بی‌پایان و نیلگون که بالای سر ما دیده می‌شود. رنگ آبی آن، رنگ هوایی است که کرۀ زمین را احاطه کرده است.

۲. (نجوم) فضایی که ستارگان و کهکشان‌ها در آن قرار دارند.

۳. سقف بنا.

۴. نیروهایی ماوراءالطبیعه که بر سرنوشت انسان تاثیر می‌گذارند؛ سپهر؛ گردون؛ فلک.

۵. [قدیمی] روز بیست‌وهفتم از هر ماه اوستایی: آسمان‌روز ای چو ماه آسمان / باده نوش و دار دل را شادمان (مسعودسعد: ۵۵۰).

معنی آسمان در فرهنگ معین

(س ِ) [ په . ] (اِمر.) 1 – سپهر، فلک . 2 – هر یک از طبقات هفتگانه یا نه گانه افلاک در نظر قدما، فلک . 3 – یکی از ایزدان . 4 – روز بیست و هفتم از هر ماه خورشیدی . ؛ ~ به زمین آمدن کنایه از: اتفاق خارق العاده افتادن و نظم امور را به هم زدن .